การกำจัดของเสียอันตรายในห้องปฏิบัติการ

ที่มา: หลักสูตรการกำจัดของเสียอันตรายในห้องปฏิบัติการ กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์

สารชีวภาพอันตราย

ระดับความปลอดภัย	ระดับอันตรายของจุลินทรีย์
Biosafety Level 1 - เป็นห้องปฏิบัติการมาตรฐาน - มีอุปกรณ์เครื่องมือเครื่องใช้ชนิดทั่วไปที่จำเป็น - ผู้ใช้งานพึงปฏิบัติตัวตามกฎระเบียบของการทำงานกับจุลชีพทั่วไป	Class 1 - จุลินทรีย์ส่วยใหญ่เป็นพวกไม่ก่อโรค - คนที่สุขภาพแข็งแรงมักไม่ได้รับอันตราย - Bacillus megaterium, Lactococcus, Saccharomyces
Biosafety Level 2 - มาตรฐานการใช้ห้องเหมือน Biosafety Level 1 - ผู้ปฏิบัติงานต้องสวมเสื้อปฏิบัติการ ถุงมือ และควรทำงานในตู้ ปลอดเชื้อ - มีเครื่องหมาย Biohazard ติดในห้องปฏิบัติการ - มีการจำกัดการเข้าห้อง เฉพาะผู้ปฏิบัติงานเท่านั้น	Class 2 - จุลินทรีย์ก่อโรค ความรุนแรงปานกลาง - สามารถติดต่อได้แม้ในคนสุขภาพดี - Staphylococcus aureus, Salmonella spp., Blastomyces, Cryptococcus
Biosafety Level 3 - มาตรฐานการใช้ห้องเหมือน Biosafety Level 2 - บังคับให้ทำงานในตู้ปลอดเชื้อ - มีการเก็บ กำจัดวัสดุอุปกรณ์หรือฆ่าเชื้อทุกอย่างก่อนนำออกจากห้องปฏิบัติการ - ใส่เสื้อปฏิบัติการพิเศษของห้อง - มีการติดตามหรือเฝ้าระวังผู้ปฏิบัติงาน เช่น การฉีดวัคซีน	Class 3 - จุลินทรีย์ก่อโรคระดับอันตรายสูง - เสียชีวิตได้ถ้าสูดดม หรือเข้าสู่ร่างกาย - Mycobacterium tuberculosis, Francisella tularensis, Yersinia pestis, Brucella spp., Coccidioides immitis, AIDS virus
Biosafety Level 4 - มาตรฐานการใช้ห้องเหมือน Biosafety Level 3 - ไม่ใช้อุปกรณ์ร่วมกัน มีการฆ่าเชื้อวัสดุอุปกรณ์ก่อนและหลังปฏิบัติงาน - ผู้ปฏิบัติงานต้องอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งก่อนและหลังปฏิบัติงานทุกครั้ง	Class 4 - เป็นจุลินทรีย์ก่อโรค ระดับอันตรายสูงสุด - Lassa fever virus, Ebola หรือ Marburg Virus

การทำงานอย่างถูกต้องและปลอดภัยในห้องปฏิบัติการ
หลักการทำงานอย่างปลอดภัย
   - รู้ว่าปลอดภัยคืออะไร : ความหมายของคำว่าปลอดภัย
   - รู้ว่าอันตรายอยู่ที่ไหน เกิดผลกระทบต่อใคร : ค้นหาอันตรายและประเมินความเสี่ยงภัย
   - รู้ว่าป้องกัน/แก้ไขอันตรายได้อย่างไร : ประเมินความเสี่ยงภัย
   - รู้ว่าตรวจสอบเมื่อไหร่ : ตรวจสอบความปลอดภัย
     - รู้ว่าจัดการให้ปลอดภัยได้อย่างไร : จัดระบบการจัดการความปลอดภัย
การให้ความรู้พื้นฐานกับผู้ปฏิบัติงาน
   - กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
   - ระบบการจัดการความปลอดภัย
     - ลักษณะทางกายภาพของห้องปฏิบัติการกับความปลอดภัย
   - ระบบการจัดการสารเคมี
   - ระบบการจัดการของเสีย
     - การประเมินความเสี่ยง
     - ระบบควบคุมภาวะฉุกเฉินและการตรวจสอบเพื่อความปลอดภัย
ขั้นตอนการดำเนินงานเพื่อให้เกิดการทำงานปลอดภัย
     - จัดทำนโยบายและระเบียบข้อบังคับด้านความปลอดภัย
     - จัดทำโครงสร้างขององค์กร และหน้าที่รับผิดชอบด้านความปลอดภัย
     - จัดหา เครื่องมือและอุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยประจำห้องปฏิบัติการ และเฉพาะบุคคล
     - จัดการสารเคมีเพื่อความปลอดภัย
     - ประเมินความเสี่ยงภัยในการทำงานกับสารเคมี
     - จัดการของเสียอันตราย
     - ฝึกอบรมเพื่อความปลอดภัย
     - จัดระบบควบคุมภาวะฉุกเฉินและการตรวจสอบเพื่อความปลอดภัย
หลักการในการป้องกันอันตรายจากการทำงาน
     - รู้จักอันตรายและแหล่งอันตรายในสถานที่ทำงาน
     - รู้จักวิธีการประเมินระดับอันตรายและประเมินความเสี่ยงภัย
     - รู้จักวิธีการขจัดอันตรายและป้องกันอันตรายโดยใช้อุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยและการใช้ป้ายสัญลักษณ์
       เพื่อความปลอดภัย
   - เรียนรู้จากอุบัติเหตุที่เคยเกิดขึ้นจากรายงานการเกิดอุบัติเหตุ
   - ตรวจสอบติดตามและทบทวนอันตรายโดยการตรวจสอบความปลอดภัยเป็นระยะ

ระบบสากลการจำแนกประเภทและการติดฉลากสารเคมี GHS (Globally Harmonized System)
การจำแนกความเป็นอันตราย

ทางกายภาพ

ประเภทความเป็นอันตราย	ประเภทย่อย
1. วัตถุระเบิด	วัตถุระเบิดไม่เสถียร	1.1	1.2	1.3	1.4	1.5	1.6
2. ก๊าซไวไฟ	1	2
3. ละอองลอยไวไฟ	1	2
4. ก๊าซออกซิไดซ์	1
5. ก๊าซอัดภายใต้ความดัน
ก๊าซอัด	1
ก๊าซเหลว	1
ก๊าซเหลวอุณหภูมิต่ำ	1
ก๊าซในสารละลาย	1
6. ของเหลวไวไฟ	1	2	3	4
7. ของแข็งไวไฟ	1	2
8. สารที่ทำปฏิกิริยาได้เอง	ชนิด A	ชนิด B	ชนิด C	ชนิด D	ชนิด E	ชนิด F	ชนิด G
9. ของเหลวที่ลุกติดไฟได้เองในอากาศ	1
10. ของแข็งที่ลุกติดไฟได้เองในอากาศ	1
11. สารที่เกิดความร้อนได้เอง	1	2
12. สารที่สัมผัสน้ำแล้วให้ก๊าซไวไฟ	1	2	3
13. ของเหลวออกซิไดซ์	1	2	3
14. ของแข็งออกซิไดซ์	1	2	3
15. สารเพอร์ออกไซด์	ชนิด A	ชนิด B	ชนิด C	ชนิด D	ชนิด E	ชนิด F	ชนิด G
16. สารกัดกร่อนโลหะ	1

ทางสุขภาพ

ประเภทความเป็นอันตราย	ประเภทย่อย
1. ความเป็นพิษเฉียบพลัน, ทางปาก	1	2	3	4	5
ความเป็นพิษเฉียบพลัน, ทางผิวหนัง	1	2	3	4	5
ความเป็นพิษเฉียบพลัน, ทางการหายใจ	1	2	3	4	5
2. การกัดกร่อนและการระคายเคืองผิวหนัง	1A	1B	1C	2	3
3. การทำลายดวงตาอย่างรุนแรง และการระคายเคืองต่อดวงตา	1	2A	2B
4. การทำให้ไวต่อการกระตุ้นอาการแพ้ต่อระบบทางเดินหายใจหรือผิวหนัง	1
5. การก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ของเซลล์สืบพันธุ์	1A	1B	2
6. การก่อมะเร็ง	1A	1B	2
7. ความเป็นพิษต่อระบบสืบพันธุ์	1A	1B	2	ผลต่อน้ำนมแม่
8. ความเป็นพิษต่อระบบอวัยวะเป้าหมายอย่างเฉพาะเจาะจงจากการสัมผัส ครั้งเดียว	1	2	3
9. ความเป็นพิษต่อระบบอวัยวะเป้าหมายอย่างเฉพาะเจาะจงจากการสัมผัสซ้ำ	1	2
10. ความเป็นอันตรายจากการสำลัก	1	2

ทางสิ่งแวดล้อม

ประเภทความเป็นอันตราย	ประเภทย่อย
1. ความเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมในน้ำ (เฉียบพลัน)	1	2	3
ความเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมในน้ำ (เรื้อรัง)	1	2	3	4

ระบบการจัดการสารเคมี
การจัดการสารเคมี

แยกตามสถานะของสารเคมี โดยจำแนกสารเคมีออกเป็น ของแข็ง, ของเหลว, ก๊าซ

แยกตามสมบัติ อันตรายของสารเคมี : สารเคมีไวไฟ, สารเคมีทำปฏิกิริยา, สารเคมีกัดกร่อนและสารเคมีอันตรายต่อสุขภาพ โดยใช้ระบบรหัสสี (Color code system)
ใช้ระดับอันตรายตามมาตรฐาน NFPA (National Fire Protection Association)

วิธีการจัดแยกประเภทสารเคมีและการจัดเก็บ

พิจารณาจากระดับความเป็นอันตรายที่แสดงระดับอันตรายสูงสุด
จัดทำฉลากรหัสสี เพื่อจัดแยกประเภทสารเคมี
ติดฉลากรหัสสีที่ขวดสารเคมี บริเวณด้านบน โดยฉลากไม่ทับตัวหนังสือ
นำขวดสารเคมีที่ติดฉลากรหัสสีจัดเก็บไว้บนชั้นวางสารเคมีตามกลุ่มรหัสสีที่ได้แยกประเภทสารเคมี
ไว้แล้ว

สถานที่ที่ใช้ในการจัดเก็บสารเคมี ควรมีลักษณะดังนี้

มีการระบายอากาศเป็นอย่างดี
ไม่โดนแสงโดยตรงและไม่ร้อนเกินไป
แยกบริเวณการเก็บโดยใช้รหัสสี
ชั้นวางต้องติดตั้งหรือประกอบอย่างแน่นหนาและอยู่ชิดผนัง
ห้องจัดเก็บมีประตูปิดมิดชิด
ต้องมีอุปกรณ์ดับเพลิง/ป้องกันอยู่ใกล้ห้องเก็บสารเคมี

ข้อกำหนดเฉพาะในการเก็บสารเคมี
สารเคมีที่เป็นก๊าซ : ถังก๊าซที่อัดจากความดันสูง

ติดฉลากบอกชื่อ
ยึดถังก๊าซกับผนังด้วยสายหนังหรือโซ่คล้อง
กรณีใช้ชั่วคราว หลังใช้ให้ปิดวาล์ว ไล่ความดันและถอดตัวควบคุมความดันและปิดฝาครอบ
แยกถังก๊าซออกจากที่เก็บสารเคมีอื่น
จัดแยกตามประเภท
แยกถังเปล่าออก
ต้องทราบคุณสมบัติกายภาพ กลิ่น สี

การจัดการสารเคมีที่หกตกแตกหรือรั่วไหล

ในห้องปฏิบัติการควรต้องมี Spill kit เพื่อเตรียมความพร้อมในการจัดการกับสารเคมีที่หกตกแตก
หรือรั่วไหล
ต้องมีวิธีการขั้นตอนในการจัดการสารเคมีหกตกหล่นเพื่อให้ทุกคนสามารถปฏิบัติตนได้อย่างถูกต้อง
ปลอดภัย

การจัดการความปลอดภัยในห้องปฏิบัติการ
1. จัดระบบการทำงานเพื่อความปลอดภัย

จัดทำนโยบายด้านความปลอดภัยในการทำงาน
จัดทำระเบียบข้อควรปฏิบัติงานเพื่อความปลอดภัยในการทำงาน
จัดทำข้อกำหนดให้ผู้ปฏิบัติงานในห้องปฏิบัติการต้องเข้ารับการฝึกอบรมในหลักสูตรความปลอดภัยใน
การทำงานตามระดับความรับผิดชอบ
จัดทำข้อกำหนดการทำงานห้องปฏิบัติการโดยใช้ Safety Card
ฝึกอบรมการใช้เครื่องมืออุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยและอุปกรณ์การแจ้งเหตุ/ระงับเหตุฉุกเฉิน

2. จัดหาอุปกรณ์ป้องกันเพื่อความปลอดภัย
    ประกอบด้วย 2 ส่วน
     1) เครื่องมือหรืออุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยในการปฏิบัติงาน
            - ตู้ดูดควัน (Fume Hood)
            - ตู้ปลอดเชื้อ (Laminar Flow)
            - อ่างล้างตา (Eye Wash)
            - ฝักบัวนิรภัย (Emergency Shower)
     2) อุปกรณ์ป้องกันเฉพาะบุคคล

Lab Coats	เสื้อกาวน์แขนยาวควรสวมตลอดเวลาที่ทำงานในห้องปฏิบัติการและถอดออก ก่อนออกจากห้องปฏิบัติการหรือเข้าไปในสำนักงาน/ห้องพัก/พื้นที่สะอาด
Gloves	- ใช้ถุงมือในชนิดและรูปแบบที่ถูกต้องเหมาะสมกับชนิดของงานที่ทำ - Neoprene : Chemical Resistance Glove - Nitrite : Chemical Resistance Glove - ป้องกันความปลอดภัยให้กับผู้ปฏิบัติงาน
แว่นตาและที่ครอบตา	ใช้ในการป้องกันใบหน้าและดวงตาจากสารเคมี/ไฟฟ้า
Mask	ป้องกันอันตรายจากสารเคมีและสารชีวภาพ/เชื้อจุลชีพ

การประเมินความเสียงภัยและตรวจสอบความถูกต้อง

จัดฝึกอบรมการประเมินความเสี่ยงภัยและตรวจสอบความปลอดภัยให้กับผู้ควบคุมดูแลห้องปฏิบัติการ
จัดประเมินความเสี่ยงภัยในการทำงานทั้งในส่วนของสถานที่ทำงานและผู้ปฏิบัติงาน
ตรวจสอบความปลอดภัยในสถานที่ทำงานพร้อมจัดทำแผนงานเพื่อควบคุมอันตรายและความเสี่ยงภัย
ให้อยู่ในระดับมาตรฐาน
จัดให้มีการประเมินความเสี่ยงภัยและตรวจสอบความปลอดภัยอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง

การเตรียมระบบระงับเหตุฉุกเฉิน

จัดหาเครื่องมืออุปกรณ์เตือนภัยแจ้งเหตุ/ระงับเหตุฉุกเฉินและจัดระบบแจ้งเหตุฉุกเฉิน
: Smoke Alarm, Heat Detector, SOS, Fire Alarm
จัดหาถังดับเพลิง/ระบบดับเพลิงพร้อมติดตั้งให้ถูกต้องและเหมาะสม
ฝึกอบรมดับเพลิงเบื้องต้น
เตรียมพื้นที่อพยพในอาคาร
จัดซ้อมอพยพหนีภัย/หนีไฟ
จัดหา Spill kit พร้อมวิธีปฏิบัติเมื่อสารเคมีหกตกหล่น
จัดหาอุปกรณ์ระงับเหตุฉุกเฉินจากสารเคมี
จัดหาป้ายแผนผังแสดงอุปกรณ์ระงับเหตุในอาคาร

หลักการจัดแยกชนิดของเสียอันตราย
จัดแยกของเสียโดยเปรียบเทียบความเข้มข้นของสารเคมีที่มีอยู่ในของเสียกับมาตรฐานน้ำทิ้งอุตสาหกรรม

ต้องทราบปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นในการทดลองวิเคราะห์
หาข้อมูลความเข้มข้น ปริมาณที่ใช้ ของสารเคมีทุกชนิด ที่ต้องใช้ในพารามิเตอร์ที่ต้องการวิเคราะห์
พิจารณาความเข้มข้นของสารเคมีแต่ละชนิดที่เตรียมไว้แต่ละพารามิเตอร์ว่าเกินมาตรฐานน้ำทิ้ง
อุตสาหกรรมหรือไม่ หากไม่เกินจะตัดออกและไม่นำมาพิจารณา
พิจารณาความเข้มข้นของสารเคมีแต่ละชนิดว่า เมื่ออยู่ในสถานะของเสียแล้วมีความเข้มข้นเป็นเท่าใด
นำความเข้มข้นนั้นมาเปรียบเทียบกับมาตรฐานน้ำทิ้งอุสาหกรรม หากเกินมาตรฐานจำต้องนำมา
พิจารณาการจัดแยกของเสีย
หากความเข้มข้นของสารเคมีทุกชนิดที่อยู่ในของเสียที่นำมาพิจารณาต่ำกว่ามาตรฐานน้ำทิ้งสามารถทิ้ง
ลงท่อน้ำทิ้งในห้องปฏิบัติการได้
กรณีสารเคมีที่ใช้ในการวิเคราะห์ทดสอบไม่มีอยู่ในมาตรฐานน้ำทิ้ง ให้พิจารณาในการจัดแยกของเสีย
ควบคู่กับการใช้ MSDS ประกอบการพิจารณาจัดแยก

มาตรฐานน้ำทิ้งอุตสาหกรรม

ดัชนีคุณภาพน้ำ	ค่ามาตรฐาน	วิธีวิเคราะห์
1.ค่าความเป็นกรดและด่าง (pH value)	5.5-9.0	pH Meter
2.ค่าทีดีเอส (TDS หรือ Total Dissolved Solids)	ไม่เกิน 3,000 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ละประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้งหรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรม ที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 5,000 มก./ล.	ระเหยแห้งที่อุณหภูมิ 103-105 °C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง
2.ค่าทีดีเอส (TDS หรือ Total Dissolved Solids)	น้ำทิ้งที่จะระบายลงแหล่งน้ำกร่อยที่มีค่าความเค็ม(Salinity) เกิน 2,000 มก./ล. หรือลงสู่ทะเล ค่าทีดีเอสในน้ำทิ้งจะมีค่ามากกว่าค่าทีดีเอส ที่มีอยู่ในแหล่งน้ำกร่อยหรือน้ำทะเลได้ไม่เกิน 5,000 มก./ล.	ระเหยแห้งที่อุณหภูมิ 103-105 °C เป็นเวลา 1 ชั่วโมง
3.สารแขวนลอย (Suspended Solids)	ไม่เกิน 50 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้ง หรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรม หรือประเภทของระบบบำบัดน้ำเสีย ตามที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 150 มก./ล.	กรองผ่านกระดาษกรองใยแก้ว (Glass Fiber Filter Disc)
4.อุณหภูมิ (Temperature)	ไม่เกิน 40 °C	เครื่องวัดอุณหภูมิ วัดขณะทำการเก็บตัวอย่างน้ำ
5.สีหรือกลิ่น	ไม่เป็นที่พึงรังเกียจ	ไม่ได้กำหนด
6.ซัลไฟด์ (Sulfide as H₂S)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.	Titrate
7.ไซยาไนด์ (Cyanide as HCN)	ไม่เกิน 0.2 มก./ล.	กลั่นและตามด้วยวิธี Pyridine Barbituric Acid
8.น้ำมันและไขมัน (Fat, Oil and Grease)	ไม่เกิน 5.0 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้ง หรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรมตามที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 15 มก./ล.	สกัดด้วยตัวทำละลาย แล้วแยกหาน้ำหนักของน้ำมันและไขมัน
9.ฟอร์มาลดีไฮด์ (Formaldehyde)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.	Spectrophotometry
10.สารประกอบฟีนอล (Phenols)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.	กลั่นและตามด้วยวิธี 4-Aminoantipyrine
11.คลอรีนอิสระ (Free Chlorine)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.	Iodometric Method
12.สารที่ใช้ป้องกันหรือกำจัดศัตรูพืชหรือสัตว์ (Pesticide)	ต้องตรวจไม่พบตามวิธีตรวจสอบที่กำหนด	Gas-Chromatography
13.ค่าบีโอดี (5 วันที่อุณหภูมิ 20 °C (Biochemical Oxygen Demand : BOD))	ไม่เกิน 20 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้ง หรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรมตามที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 60 มก./ล.	Azide Modification ที่อุณหภูมิ 20 °C เป็นเวลา 5 วัน
14.ค่าทีเคเอ็น (TKN หรือ Total Kjeldahl Nitrogen)	ไม่เกิน 100 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้ง หรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรมตามที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 200 มก./ล.	Kjeldahl
15.ค่าซีโอดี (Chemical Oxygen Demand : COD)	ไม่เกิน 120 มก./ล. หรืออาจแตกต่างแล้วแต่ประเภทของแหล่งรองรับน้ำทิ้ง หรือประเภทของโรงงานอุตสาหกรรมตามที่คณะกรรมการควบคุมมลพิษเห็นสมควรแต่ไม่เกิน 400 มก./ล.	Potassium Dichromate Digestion
16.โลหะหนัก (Heavy Metal)
1)สังกะสี (Zn)	ไม่เกิน 5.0 มก./ล.	Atomic Absorption Spectro Photometry ชนิด Direct Aspiration หรือวิธี Plasma Emission Spectroscopy ชนิด Inductively Coupled Plasma : ICP
2)โครเมียมชนิดเฮกซาวาเล้นท์ (Hexavalent Chromium)	ไม่เกิน 0.25 มก./ล.
3)โครเมียมชนิดไตรวาเล้นท์ (Trivalent Chromium)	ไม่เกิน 0.75 มก./ล.
4)ทองแดง (Cu)	ไม่เกิน 2.0 มก./ล.
5)แคดเมียม (Cd)	ไม่เกิน 0.03 มก./ล.
6)แบเรียม (Ba)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.
7)ตะกั่ว (Pb)	ไม่เกิน 0.2 มก./ล.
8)นิคเกิล (Ni)	ไม่เกิน 1.0 มก./ล.
9)แมงกานีส (Mn)	ไม่เกิน 5.0 มก./ล.
10)อาร์เซนิค (As)	ไม่เกิน 0.25 มก./ล.	Atomic Absorption Spectro Photometry ชนิด Direct Aspiration หรือวิธี Plasma Emission Spectroscopy ชนิด Inductively Coupled Plasma : ICP
11)เซเลเนียม (Se)	ไม่เกิน 0.02 มก./ล.
12)ปรอท (Hg)	ไม่เกิน 0.005 มก./ล.	Atomic Absorption Cold Vapour Technique

หลักการและแนวทางปฏิบัติในการจัดการของเสียในห้องปฏิบัติการ

จัดแยกประเภท/ชนิดของเสีย
จัดเก็บของเสียโดยวิธีมาตรฐาน
Reuse, Recycle, Waste Exchange
บำบัดของเสีย : บำบัดเอง/ส่งบำบัด
กำจัดของเสีย : ส่งกำจัด

สถานการณ์ปัญหาของของเสียอันตรายในปัจจุบัน

ห้องปฏิบัติการส่วนมากไม่มีระบบการจัดการของเสียอันตรายที่ถูกต้องตามหลักวิชาการ
ขาดข้อมูลสถานการณ์ปัญหาในปัจจุบัน
ขาดกฎหมายควบคุมการจัดการของเสียจากห้องปฏิบัติการบางประเภท
ขาดกระบวนการติดตาม ตรวจสอบการปล่อยทิ้งของเสียจากห้องปฏิบัติการ
ความยุ่งยากในการจัดการของเสียอันตรายจากห้องปฏิบัติการ เนื่องจากความหลากหลายและปริมาณ
ของของเสียที่เกิดขึ้น
ขาดผู้รับบำบัด กำจัด หรือตั้งอยู่ไกล หรือราคาสูงเกินไป

ผลกระทบของของเสียที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม

ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการเกิดโรคมะเร็ง การสัมผัสหรือเกี่ยวข้องกับของเสียที่เป็นอันตรายซึ่งประกอบด้วยสารพิษที่เป็นสารก่อมะเร็งอาจทำให้เกิดโรคมะเร็งได้โดยเฉพาะเมื่อได้รับสารเหล่านั้นเป็นเวลาติดต่อกันนานๆ
ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการเกิดโรคอื่น การที่ได้รับสารเคมีหรือสารโลหะหนักบางชนิดเข้าไปในร่างกาย อาจทำให้เจ็บป่วยเป็นโรคต่างๆจนอาจถึงตายได้
ทำให้เกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศ สารโลหะหนักหรือสารเคมีต่างๆที่เจือปนอยู่ในของเสียที่เป็นอันตราย นอกจากจะเป็นอันตรายต่อมนุษย์แล้ว ยังเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ทั้งพืชและสัตว์ ทำให้เจ็บป่วยและตายได้เช่นกัน หรือถ้าได้รับสารเหล่านั้นในปริมาณไม่มากพอที่จะทำให้เกิดอาการอย่างเฉียบพลัน ก็อาจมีผลกระทบต่อโครงสร้างของโครโมโซมทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม นอกจากนี้การสะสมของสารพิษไว้ในพืชหรือสัตว์แล้วถ่ายทอดไปตามห่วงโซ่อาหารในที่สุดเป็นอันตรายต่อมนุษย์ซึ่งนำพืชและสัตว์ดังกล่าวมาบริโภค
ทำให้เกิดผลเสียหายต่อทรัพย์สินและสังคม เช่น เกิดไฟไหม้ เกิดการกัดกร่อนเสียหายของวัสดุ เกิดความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะส่งผลทางอ้อมทำให้เกิดปัญหาทางสังคมด้วย

ย้อนกลับ